13 Şubat 2016 Cumartesi


"Yenge" - "Enişte"...
“Büyük erkek kardeşin karısı” anlamında ki “yenge” sözcüğü,
Eski Türkçeden başlayarak birçok Türk dilinde, “evlilik yoluyla aileye katılan kadın” anlamında kullanılmış.
Kaynaklar, “yenge” sözcüğünün aynı zamanda “düğünde geline yardımcı olup, rehberlik eden kadın” anlamını taşıdığını da belirtiyorlar.
Ancak günümüzde bu görev, gelinin yakın arkadaşları tarafından üstlenildiğinden olsa gerek, “yenge” sözcüğünün bu anlamı kaybolmaya başlamış görünüyor…
“Yenge” sözcüğünün kökeni olarak iki farklı görüş vardır.
Bir görüş bu sözcüğün “ırmağın yanı, karşı yakası” anlamında ki “yanga” sözcüğünden türediğini ve “yenge” sözcüğünün, “karşı yakadan gelen” anlamında kullanılmaya başlandığını savunuyor.
Diğer görüş ise “yenge” sözcüğünün, “yeni” demek olan “yengi” ile “gelin” demek olan “kelin” sözcüklerinden oluşturulduğunu ve “yengikelin” olarak kullanılıp, evrilerek günümüze geldiğini savunuyor.
Bu görüşü savunanların diğer dayanak noktası ise dayı ve amca eşlerine de günümüzde “yenge” denmesine karşın eski Türkçede, dayı ve amca karıları için,  “eski, güçten düşmüş, ihtiyarlamış, önceki gelin” anlamında “çönge” ya da “sönge” sözcüklerinin kullanılıyor olması…
“Büyük kız kardeşin kocası” anlamında kullanılan “enişte” sözcüğünün kökeni konusunda da farklı görüşler var…
Ağırlıkta olan görüş “enişte” sözcüğünün,
“Zengin çiftçi, kodaman” anlamlarına gelen Farsça “anguşte” sözcüğünden türetildiği yönünde…
Diğer görüş ise, “enişte” sözcüğünün Türkçe olduğunu savunuyor…
Bu görüşü savunanların dayanak noktası ise bu sözcüğün halk dilinde “inişte” olarak kullanılması…
“İni”, eski Türkçede “yaşça büyük kardeş” demek…
Yine eski Türkçede “-ş” eki, “müştereklik, ortaklık” eki…
 “-aş” ve “-te” ekleri ise “kenetlemek, birleştirmek” anlamında ki yapım ekleri…
Bu görüşü savunanlara göre “enişte” sözcüğünün, yapım ekleri de kullanılarak “ini” sözcüğünden,  “iki aileyi birleştiren, kenetleyen büyük erkek kardeş” anlamında “inişte” olarak türetildiği yönünde…
Günümüzde “hala ve teyze eşlerine” de “enişte” dense de eski Türkçede bunun için kullanılan sözcükler “yezge” ya da “yezde”…